අප්‍රේල් 21 දා පාස්කු ඉරිදා ක‍ටුවපිටිය දේවස්ථානයේ පූජාවට සහභාගී වීමට ගිය තම නිවසේ සියළුම සාමාජිකයින් ප්‍රහාරයෙන් මියගිය නිසා ඔවුන්ව සොයන බළල් පැටවකු ගැන සංවේදී සටහනක් සමාජ මාධ්‍යය තුළ දක්නට ලැබුණා. එම නිවසේ සිටි අයගේ ඥාති සහෝදරිය විසින් මෙම සටහන තබා තිබුණා.
"මේ ඉන්නෙ කිටී. අපේ අක්කලගෙ හුරතලා. අක්කගෙ බබාල මෙයාට ගොඩක් ආදරෙයි. මෙයත් එයාල ට ගොඩක් ආදරෙයි.
දැන් මෙයාට කව්රුත් නෑ. අක්කල නැති උන දවසේ ඉදන් මෙයා ගොඩාක් දුකෙන් හිටියේ. සති 3 ක් මෙයා අක්කලව හෙව්ව. හැම වෙලේම කාමර ඉව කර කර හෙව්ව. අපි දිගටම අක්කලගෙ ගෙදර හිටපු හින්ද මෙයාට පාලුවක් තිබ්බෙ නෑ.
හබැයි අපිට හැමදාම එතන ඉන්න බැ. අපි ගියොත් මෙයා තනියම .
ඉතින් ගොඩක් අය මෙයාව ගෙනියන්න කැමති උනා. අපි මෙයාව ගෙදරකට ගෙනියන්න හදුවට මෙයා යන්න කමති උනේ නෑ. ඉතින් අක්කලගෙ අල්ලපු ගෙදර අය මෙයාව බාර ගත්ත. මෙයාව ගෙදරින් එලියට ගත්තෙත් ගොඩක් අමාරුවෙන් . අක්කලගෙ ගෙදර එහා පැත්තෙ හින්ද අපි හිතුව කිටී කැමැත්තෙන් ඉදී කියල.
අපි හිතුව වැරදි. සත්තු මිනිස්සුන්ට වඩා ගොඩක් වෙනස්.
කිටී ව බාර ගත්ත ගෙදර අයිය මට ඉයෙ චල්ල් එකක් දුන්න. කිටී එයාලගේ ගෙදර ඉන්නෙ නෑ ලු . අක්කලගෙ ගෙදරට වෙලා ම ඉන්නවලු. දෙන කිසිම දෙයක් කන්නෙත් නෑ ලු. ගොඩක් කෙට්ටු වෙලලු.
මම අද උදෙන්ම ගියා කිටියව බලන්න. බිස්කට් පැකට් එකකුත් අරන්. මොකද කිටියගෙ ආසම කෑම බිස්කට්.
යද්දි මෙය අක්කලගෙ ගේ ඉස්සරහට වෙලා ඉන්නව. මාව දැකල කෑ ගහගෙන ආව. කිව්වත් වගේ කෙට්ටු වෙලා. අමාරුවෙන් දුවගෙන අවේ.
මම ටක් ගාල බිස්කට් දුන්න කන්න. ණො ලුච්ක්. කිටී කැවෙ නෑ.වතුර දුන්න . ණො ලුච්ක්. කිටී බිව්වෙ නෑ.
බැරිම තැන මම ගෙදර දොර ඇරල අතුලට ගියා. කිටිය එක පාරටම චුර්රෙන්ට් එක වැදිල වගේ ගේ අතුලෙ හැම තැනම දුවන්න ගත්ත. හැම කාමරයකටම ගියා.
එහෙම ටික වෙලාවක් දුවල ආයෙ මන් ගාවට ආව. ඇවිත් මගෙ කකුලෙ අතිල්ලෙන්න ගත්ත. ඛිට්ට්ය් වස් හප්ප්ය් . කිටියට එයාගෙ ගෙදර කට්ටියගෙ සුවද ඔනෙ වෙලා තිබුනෙ. උට උගෙ මිනිස්සු නැතිව පාලුයි.
මම අයෙ බිස්කට් දීල බැලුව. අම්මෝ බිස්කට් පැකට් එකම කෑව.
පව් මේ සතා.
අපේ මිනිස්සු මැරුනම අපේ නායකයො මෙඩිඅ ඉස්සරහ කතා කලේ හිනා වෙවී. උන්ට මේක ජොකෙ එකක්. අපි ගැන මේ සතාට තියෙන කැක්කුමවත් අපේ නායකයන්ට නෑ. කාලකන්නි හැත්ත.
අපි මේ කාලකන්නි යක්කුන්ව එලවන්න ඔනා. නැත්නම් අපිට සාප වෙයි.
මම කිටී ව බලා ගන්නව.
අපි එකතු වෙල අපේ නායකයො ගැනත් බලා ගමු"
